Genel seçimlerde sahaya çıkmaması ünlenen CHP Zonguldak İl Başkanı Murat Pulat da genel başkanlıkta ısrar eden Kemal Kılıçdaroğlu’nun görevden istifasını istedi. Parti içinde hayal kırıklığı yaratan Pulat’ın ise ne zaman istifa edeceği merak konusu oldu.
Pulat’ın CHP’de yaşanan tartışmalar sonucunda Kemal Kılıçdaroğlu’nun istifası için hazırlanan bildiriye imza atması; “Murat Pulat da kendisi ile birlikte istifa edecek mi?” sorularına neden oldu.
“ÇALIŞMAMIZA GEREK YOK” DEMİŞTİ.
CHP Zonguldak İl Başkanı Murat Pulat, genel başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun daha önce Zonguldak ve Çaycuma’ya yaptığı gezi sırasında Kılıçdaroğlu’na; “Sorun yok. Tüm teşkilatları kapatsak da zaten iki milletvekilimiz var” sözü ile gündeme gelmişti.
Genel seçimler ve Cumhurbaşkanlığı seçimi döneminde sahalarda görülmeyen, örgütlenmeyi yapamayan Murat Pulat’ın da istifa edip etmeyeceği merak ediliyor.
AÇIKLAMADA NELER VAR?
CHP’nin Kastamonu, Sinop, Bartın, Karabük, Bolu, Zonguldak, Düzce, Çankırı ve Tokat İl Başkanları seçim sonuçlarını değerlendirmek üzere ortak toplantı yaptı.
Partideki seçme ve seçilme iradesinin ‘Genel Merkezin’ tasarrufuna mahkûm edildiğini, üye ve seçilmişlerin seçme hakkına müdahalede bulunulduğunu belirten CHP’li 9 il başkanı, “Cumhuriyet Halk Partisi yeni dönemi yeninin gerekliliklerini de gözeterek inşa etmelidir. Yenilenme kaçınılmazdır” dedi.
‘PARTİMİZDE MERKEZİLEŞME ANLAYIŞI’
Seçim sürecinde çalışma yapanlara teşekkür eden il başkanlarının ortak açıklamasında, “Seçim atmosferi iktidar tarafından oluşturulan asimetrik koşullarda ve ağır anti demokratik zeminde biçimlenmiştir. Ancak, iktidarın baskısıyla oluşturulan dışsal nedenler kadar içsel süreçlerin değerlendirilmesi de vazgeçilmezdir. Bu anlamda bir yüzleşme ve özeleştiri süreci bizim için kaçınılmaz, ertelenemez bir gerekliliktir. Hiçbirimizi memnun etmeyen bu seçim sonuçlarının pek çok nedeni var.
İL BAŞKANLIKLARI ATIL ÖRGÜTLER OLDU!
Partimizde uzun süreden bu yana bir yönetim tarzı olarak tercih edilen merkezileşme anlayışı, merkez ve örgütler arasında dinamik bir alışveriş olanağını ortadan kaldırmıştır. İl başkanlıkları merkezin rutin işlerinin takip edildiği atıl örgütler haline dönüştürülmüş, siyasetsizlik bir siyaset hattı olarak yerleştirilmiştir. Parti politikalarının belirlenmesinde özne olmaktan çıkarılan örgütlerin en kritik konularda bile karar süreçleri dışında tutulması, değersizlik ve anlamsızlık duygusunu tetiklemiş, motivasyon kaybına yol açmıştır.
SEÇMEN İKNA EDİLEMEDİ
Aday listelerinin kompozisyonu örgüt vicdanını zedelemiştir. 5- 6 – 7 dönemdir milletvekili olmayı makul gören, bunu sindiren ve bunun önüne geçmeyen irade kamuoyu tarafından mahkûm edilmiştir. Özellikle ittifak partilerine verilen kontenjanların ölçüsüz, hesapsız, verisiz bir biçimde sunulması örgütlerin ve seçmenin tepkisine yol açmış ve seçmen bu konuda ikna edilememiştir. Parti fikri zenginliğini önemsemeden, ideolojik bir bulanıklığa hapsolmuş, sağdan oy alma kaygısı içinde rotasını kaybetmiştir.
YENİ ÖRGÜTLENME MODELLERİNİN TESİS EDİLMESİ GEREKİYOR
Cumhurbaşkanlığı seçiminde, toplumun yarıya yakını muhalefet cephesinde, Türkiye’de değişim iradesinde ortaklaşmıştır. Bu çok önemli bir güçtür. Buna karşın Cumhuriyet Halk Partisi seçim sonuçları itibarıyla beklenen ivmeyi yakalayamamıştır. Yeni dönem hem toplam muhalefet hattını müşterek bir zeminde tutmayı hem de özel olarak partinin güçlenmesini sağlayacak yeni araçların, siyaset yapma biçimlerinin ve örgütlenme modellerinin tesis edilmesini gerektirmektedir.
YENİLENME KAÇINILMAZ
Tam da bu bağlam içinde; Cumhuriyet Halk Partisi yeni dönemi yeninin gerekliliklerini de gözeterek inşa etmelidir. Yenilenme kaçınılmazdır. Genel Merkez – örgüt – seçmen ekseninde siyaseti yeniden örecek, Türkiye’nin yarınlarında yeniden güçlü bir seçenek olmamızı sağlayacak bir değişim acil bir ihtiyaçtır.
DEĞİŞİM SİYASİ TAZELENMEYİ İÇERMELİ
Bu değişim öncelikle siyasi bir tazelenmeyi içermeli, siyaset yapma biçimini de değiştirebilen kadroları donatacak bir ufka sahip olmalıdır. Bugünün ihtiyacı, siyaseti Genel Merkez koridorları dışına taşıran, seçmen odaklı, sokakla ve hanelerle sürekli ve hayatın doğal akışı içinde bir alışveriş içinde olan, siyaseti teknik bir uğraşı olarak değil bizzat toplumsal bir mücadele aracı olarak gören bir anlayışın bir yönetim tarzı haline gelmesidir. Elbette bu değişim ancak yeni bir liderlik anlayışı ve yeni bir vizyon da ortaklaştırılacak merkezi ve örgütün bütününü kavrayan zengin ve güçlü kadrolar ile vücut bulacaktır”
