Açık Çarşı mağazasıyla başladıkları mağazacılıkta pek çok yeni markalar oluşturan, tekstil alanında yapılan imalatlarıyla Türkiye’nin pek çok büyük AVM’sinde mağazalar zinciri kuran Yusuf Yılmaz son paylaşımı ile tam bir insanlık, vefa ve ticaret dersi verdi. Kent yaşamına, siyasete ve ekonomiye yönelik analizleri ile dikkat çeken Yusuf Yılmaz bazı isimleri anarak süreci anlattı.
İşte o yazı:
İş hayatımızın ilk yılları,
Boyumuzdan büyük işler yapıyoruz.
Bunun da tabi ki farkındayız.
Parasal sermayemiz yok,
Ama güçlü dostlarımız var.
Ümit Bozkurt, Şenol Kahveci,
Teoman Papila, İsmail Aydoğan,
Hüseyin Ekşi ve diğerleri,
Hepsine minnettarız.
Ve bizim bir başka sermayemizde,
Hayalimiz,
Öngörümüz,
Enerjimiz,
İtibarımız,
Gayretimiz,
Sabrımız.
Çok çalışıyor, çok yoruluyorduk.
Hele hele,
Zonguldak Belediyesi’ne ait,
BKM’nin bulunduğu binanın
Altındaki Açık Çarşı mağazası,
Bizi çok yormuştu,
Çok emek vermiştik,
Çok uğraşmıştık,
İğne ile kuyu kazmış,
Çok zaman harcamıştık,
Çok para harcamıştık,
Çok sabretmiştik,
Çok uykusuz geceler geçirmiştik,
Ama olmuştu,
Her şeye değmişti,
Şehir ve bölge bizi kabul etmiş,
Bizi tercih etmiş,
Bizi mahcup etmemişti,
Yanılmamıştık.
Ve bu mağaza,
Bizim vizyon projemizdi.
Başarabileceğimizin ilk adımı,
Sıçrama tahtamız olmuştu.
İstikametimiz, yeni yol haritamız,
Belliydi artık.
Ve bugünlere bizi taşıdı.
Şimdi,
Bugünden o günlere bakınca,
Ne kadar çok biriktirmişiz meğer.
Düşünür demiş ya…
İnsan hoşlandığı çiçeği koparır,
Sevdiği çiçeği sular diye.
Biz sevmiştik.
İşimizi, aşımızı, çalışanlarımızı,
Bölge insanımızı,
Çok sevmiştik,
Sulamış büyütmüştük,
Çok mutluluğumuz,
Çok hüzünlerimiz,
Çok sıkıntılarımız,
Çok zorluklarımız,
Çok yorgunluklarımız oldu,
Ama hiç umutsuz olmadık,
Hiç umutsuz kalmadık,
Hep bir ışık bulduk,
Hayallerimizi zinde tuttuk.
Hiç umudumuzu yitirmedik…
Tedarikçilerimizle ortak,
Çalışanlarımızla aile olmuştuk.
Ne gençler geldi geçti,
İşyerlerimizden,
Yüzlerce.
Kimi çeyizini yaptı evlendi,
Kimi okulunu bitirdi,
Kimi ailesine destek oldu,
Kimi harçlığını çıkardı,
Kimseye yük olmadı,
Kimi hayata bizimle başladı,
Kimi ticarete atıldı,
Kimilerinin de emekliliği yaklaştı.
Ve halen bu döngü devam etmekte,
İnşallah uzun yıllar devam eder.
İnşallah torunlarımız,
Onların torunları devam ettirir.
Tabi bizde bundan keyif almaktayız.
Bugüne kadar, hiçbir çalışanımızla,
Kırgınlığımız, küskünlüğümüz olmadı,
Onların bize saygısı,
Bizim onlara sevgimiz,
Hiç bitmedi, bitmeyecek.
Çok şükür.
Maaşları bir gün dahi gecikmedi,
Hiçbir hakları gasp edilmedi,
Sosyal hakları korundu.
Ayrılırken helalleşildi.
Onlar,
Allah’ın bize emaneti idi.
Ve kim, kimin rızkı ile geçinir,
Bilen var mı, bilinmez,
Belki bir çalışanın,
Belki bir çalışanın çocuğunun,
Belki bir çalışanın,
Ana, babasının rızkı ile geçiniyoruz,
Duası ile korunuyoruz. Ayakta duruyoruz.
Kim bile bilir ki.
Ve bugün biz,
Çalışanlarımız,
Tedarikçilerimiz,
Bize inanan,
Bize destek veren,
Bizi tercih eden müşterilerimizle,
Çok mutluyuz,
Çok gururluyuz,
Ve biz,
Bugün,
Kocaman bir aileyiz...