Zonguldak’ın Ereğli ilçesinde 47 yaşındaki Neslihan Yaslıkaya’nın azmi tüm kadınlara örnek oluyor.
25 yaşında otizmli kızının bir engel olmadığını belirten Yaslıkaya hem kızı ile ilgilenip hem de sosyal yaşamına devam ediyor. Kendisini geliştirmeye ve kızı için iyi bir anne olmayı amaçlayan Yaslıkaya otizmli çocukları olan anne babaların da yaşamdan kopmamaları gerektiğini belirterek tavsiyelerde bulundu.
Aslen Karabüklü olan ama iş durumu nedeni ile Kdz. Ereğli’de yaşayan Neslihan Yaslıkaya hayatı boyunca yeni şeyler üretmek ve eğitim almak için çabalıyor.
Eğitimci Kadir Yaslıkaya ile hayatını birleştirdikten sonra bir kızı olan ancak kızlarının otizmli olması nedeni ile eğitim hayatına bir süre ara vermek zorunda kalan Neslihan Yaslıkaya hem kızı ile ilgilenip hem de eğitimine devam etme kararı aldı.
Evlendikten sonra Trakya Üniversitesi Beslenme Uzmanlığı bölümünü kazandı ancak kızı Ahsen doğduktan sonra eğitimine devam edemedi. Yaslıkaya eğitimden fazla uzak kalamayıp sağlık kurumları işletmeciliği bölümünü bitirdi.
Eşi Kadir Yaslıkaya’nın Çaycuma’da öğretmenlik yaptığı yıllarda kızları Ahsen de özel eğitim almaya başladı. Yaratıcılığına güvenen Neslihan Yaslıkaya, kızının özel eğitiminin yanı sıra hayattan kopmamak için evde el sanatlarıyla uğraşmaya başladı. Daha sonra Çaycuma’da bir atölyede el sanatlarına devam etti.


Neslihan Yaslıkaya kızları Ahsen’e iyi bir anne olmak için önce kendi ruh ve beden sağlığının iyi olması gerektiğini fark ettiğini belirterek “İstersen yaparsın, o gücü kendinizde bulursanız inanın gerisi geliyor. Hayat bitmiyor, özel bir çocuğa sahip anne ve babaların hobi edinmeleri ve üretmeleri gerek” dedi.
Yaslıkaya Z HABER’e konuşarak;
“Ben iyi olmazsam çocuğuma bakamam. Kendim iyi olmalıyım ki çocuğuma faydalı olayım. Çaycuma’da Seviye 1 / 2 diye ahşap boyama üzerine eğitim almıştım. Bu belge benim Halk Eğitim’de öğretmenlik yapmamı sağlıyordu. Yönetmelik değişip, alan mezunu istenince, üniversite sınavına girdim. Düzce Üniversitesi Geleneksel El Sanatları’nı kazandım. Aslında aldığım puan 4 yıllık bir üniversiteye de yetiyordu, 2 yıllıkla başlayayım sonra belki 4 yıllığa geçiş yaparım diye düşündüm. Kızımın durumu eğitim almama engel olmamalı. Hayat bitmiyor, engelli bir çocuğa sahip anne ve babalar için de aynı şey geçerli.
Önce kabul etmek gerekiyor, çocuğumuzu hiçbir zaman engelli olarak görmedik, hep normal anne babalar ne yapıyorsa hep biz de onu yapmaya çalıştık. 


Çalışan babalar bir şekilde hayatların yaşıyorlar. İşe gidebiliyor, sosyal hayatlarına devam edebiliyorlar. Ama ne yazık ki anneler yaşamdan kopuyor. Daha çok eve kapanıyorlar, bir süre sonra da bunalıma giriyorlar. Onlara tavsiyem üretmeleri ve hobi edinmeleri, bu onlara çok iyi gelecektir.” dedi. 
Bir gün kendi atölyesini açmayı ve özel çocukları olan annelere eğitim vermeyi hayal ettiğini belirten Neslihan Yaslıkaya;
“Bir gün kendi atölyemin olmasını çok istiyorum. Altyapısını bir miktar hazırladım bile. Önceliğim özel bireylerin annelerine ve çocuklarına yönelik olması. O çocuklarla beraber anneleri de bir şeyler öğrensin. Hobi Cafe şeklinde böyle anne ve çocukların birlikte sosyalleşebileceği bir yer olmasını çok istiyorum Ereğli’de. Ben yapabildiysem başka annelerde başarsın istiyorum.” ifadelerini kullandı.