Zonguldak’ta birkaç hayırsever hariç kimse mahalle bakkallarının elinde olan borç defterlerine el atmadı.
O defterler hala kabarmaya devam ediyor.
*
Zonguldak merkez ve ilçeleri ile küçük bir şehir.
Gerek bazı STK’lar gerekse devlet pek çok vatandaşın zorunlu gıda giderleri için seferber oluyor.
Önemli olan gerçek ihtiyaç sahiplerine ulaşabilmek.
*
Yeterli mi?
Değil.
Dün de belirttim.
Alınan zorunlu önlemler nedeniyle kapatmak zorunda kalmış veya iş yapamaz duruma gelmiş çok sayıda esnaf var.
Zonguldak’ta.
Ereğli’de.
Çaycuma’da.
Alaplı’da.
Gökçebey’de.
Devrek’te.
Kozlu’da.
Kilimli’de.
*
Özellikle Zonguldak Gazipaşa Caddesi ve Soğuksu Caddesi üzerinde 30-40 binlere varan kira bedelleri var.
Zaten bitik durumdaki esnafa devletin destek sözü yeterli değil.
Böyle zamanda dayanışma olacaksa öncelikle kira yardımlaşması olmalı.
Mal sahipleri iş yapamaz duruma gelen esnaftan 2-3 ay kira almasın mesela!
Veya alacak hanesine yazmasın.
*
Yine aynı şekilde işsiz kalan vatandaşlarımız, kardeşlerimiz, ağabeylerimiz var.
Yine mülk sahipleri bir süre kira almasa olmaz mı?
Kimse 2-3 ay kira almayarak batmaz.
*
Eğer böyle bir yardımlaşma olur ve bir kampanyaya dönüşürse hem hayır duası almış olursunuz, hem sadakanızı ödemiş olursunuz!
Malum corona.
İşte gördük her şeyin yalan olduğunu!
*
Eğer bu yardımlaşma olmazsa bankaların kucağına itilmiş esnaf bu sefer tefecilerin eline düşecek.
Sonra kilit vurup gidecek.
Böyle giderse pek çok caddede de mal sahipleri kiracı bulamayacak.
Veya bugünkü fiyatların çok altında vermek zorunda kalacak.
İşsiz kalmış kiracı için de benzer durumlar söz konusu.
*
Çok zor değil.
Gelin bunu bir kampanyaya dönüştürelim.
Çağrı bizden.
Gerisi sizden.
Biz bize yeteriz yetmesine de iyilikler sembolik, yardımlar göstermelik kalmasın!