Dünyada onca zulüm varken, zalimler baş tacı yapılırken magazinlere, dizilere boğulan, siyasi liderlerin egosuna su taşıyan bizler birden bire ölümü mü hatırladık?
Ne oldu bize?
Dört bir yanımızda çocuklar, anneler katledilirken tüm acılara alıştırılan bizler ne oldu da birden maymundan değil Hz. Adem’in soyundan geldiğimizi mi hatırladık?
Ne oldu bize?
Bir virüs neye bedelmiş.
Korkmayın!
Ölüm Allah’ın emri ayrılık olmasaydı!
*
Orhan Veli’nin dediği gibi
*
Akşamüstüne doğru, kış vakti;
Bir hasta odasının penceresinde;
Yalnız bende değil yalnızlık hali;
Deniz de karanlık, gökyüzü de;
Bir acayip, kuşların hâli.
*
Bakma fakirmişim, kimsesizmişim;
- Akşam üstüne doğru, kış vakti -
Benim de sevdalar geçti başımdan.
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış;
Zamanla anlıyor insan dünyayı.
*
Ölürüz diye mi üzülüyoruz?
Ne ettik, ne gördük şu fani dünyada
Kötülükten gayri?
*
Ölünce kirlerimizden temizlenir,
Ölünce biz de iyi adam oluruz;
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış,
Hepsini unuturuz.
*
Şair böyle diyor ama biliyoruz ki;
bazıları cehennem ateşinde yansa da asla iyi adam olamayacak!
*
Eyyy corona!
Sen nelere kadirsin!
