Siyasi kimliği ne olursa olsun.
Zonguldak ne çektiyse kendi ihanetçilerinden çekti.
Değişen bir şey oldu mu?
Hayır.
Yerler değişti.
Kişiler değişti.
Görevler değişti.
Ama Zonguldak kendi sırtından geçindirdiği evlatlarının ihanetlerine uğramaya devam ediyor.
Zonguldak’ta başka, Ankara’da başka konuşanlar.
Seçimden önce başka, seçimden sonra başka konuştular.
Seçmene gülücük dağıtıp ranta, rantçıya, ihalecilere teslim oldular.
Bu da yetmedi dolaylı ticari ilişkiler ile kazanca ortak oldular.
Hemşericilik yapıp insanları, kitleleri, ilçeleri kavgaya tutuşturdular.
Bu şehrin ekmeğini yediler, yedikleri kaba pislemeyi marifet saydılar.
Şehir için değil kişisel çıkarları için kavgaya tutuşturdular.
Şehri büyütecek adımlara destek olmak yerine engel çıkarmayı marifet saydılar.
Gönül kazanarak büyümek yerine egolarına yenilerek şehre zulüm ettiler.
İnsanlara daha fazla umut olmak yerine masalarda meze olmayı tercih ettiler.
Kimi askeri birliği gönderip kendi ilçesini sattı.
Kimi maden işçisini satıp şehrin ekmeğinden çaldı.
Kimi yatırımcıya dönüp baktı, kimi sadece öpücük dağıttı.
Yıllar böyle geldi böyle geçti.
Diğer şehirler Mersin’e Zonguldak tersine gitti.
Ne çıkardığımız meclis başkanı değiştirdi bu şehrin kaderini, ne bakan olarak gönderdiklerimiz.
Egolarına yenilmiş siyasetçiler toplamının ezip geçtiği, sömürdüğü, zaman kaybettirdiği bir şehir oldu Zonguldak.
Bu şehir sırf bu nedenlerle hiçbir zaman hak ettiği yere gelemedi.
Getirmediler.
Hakkını yediler.
Örnek olaylar.
Örnek isimler saymakla bitmez.
Nesiller geldi geçiyor.
Eskileri gitti yenileri seçildi.
Bu şehrin her konuda ekmeğini yiyenlerin ihaneti bitmedi!

Editör: TE Bilişim