Yaşadığını anlamadan, ailesine ve hayata doyamadan, sessiz sedasız bu dünyadan göçüp giden diğer maden şehitlerimizden sadece biri…
2000 yılında Karadon maden ocağında işe başladı Feyzi Çavuş. Rutin 12 Aralık 2017 gece vardiyasında bindi asansöre, beş mesai arkadaşıyla vardılar görev bölgesine. Maden Çavuşuydu, iş bölümü yapıp başladılar kömür kazmaya. Destek direklerinden gelen çatırtıyla irkildiler ansızın. Bağırdı Feyzi Çavuş, “boşaltın… derhal boşaltın…” dört arkadaşı geçti eşiği. Feyzi Çavuş geçemedi o eşiği, oysa bir adım kalmıştı hayata, ama arkadaşlarını döndürdü hayata, çöktü üzerine tonlarca moloz, taş, kaya.
Saatlerce süren uğraştan sonra kapakların yanında buldular cansız bedenini, göçükten kurtulmuş, metan gazının ağına düşmüştü cansız bedeni…
Nereden bilebilirdi son kez madene indiğini, ailesi nereden bilebilirdi bir daha evine dönemeyeceğini. Gözyaşları sel, arkadaşları seferber oldu Feyzi çavuşun son yolculuğunda…
Geride kalan gözü yaşlı bir eş ve iki tane yiğit evlat…
Onların hiçbir zaman bitmeyecek özlem ve kalbe gömdükleri acı…
Oğul Emre Dereli, her fırsatta yazıya döküyor baba hasretini.
Geride bıraktığı ailesi ve sevenlerinin dinmeyen acıları, oğlunun yazdığı ağıtlar Zonguldak’ın alın yazısı gibi…
Kaybettiği babasının acısını sosyal medya hesabından yazdığı cümleler ile içimizi sızlatan oğul Emre Dereli’nin sessiz feryadını paylaşarak yarasına mehlem oluruz belki. Onlarca özlem dolu serzenişinden sadece birkaçı…
“-Seni her geçen zaman daha da çok özlüyorum babam…”
“-Hani nasıl derler: Sen 4-12 vardiyasından evine sağ salim geldiğin zaman Babam… nasıl ailemiz mutlu oluyordu… Şimdi aklıma geldi, bende 4-12 vardiyasından çıkıp eve geldim ama ne senin sesini duydum ne de seni gördüm Babam… Demek ki, tek mutluluğumuz senmişsin Babam...”
“-En çok özlediğim kelime ‘Baba’ kelimesiydi… Sensizlikle birlikte O kelimede rafa kalktı Babam...”
Oğul Emre şimdi ailesinin reisi olmuş daha çocuk yaşta…
İş arayışı onu Kocaeli’ne savurmuş, ekmeğinin peşine…
Zonguldak böyle maden şehidi çocuklarıyla dolu…
Hepsi iş aş arayışı peşinde…
Zonguldak Nostalji
Alıntı: y.yıldırım
