Zonguldaklı tarihçi yazar Ekrem Murat Zaman, sanatçı Rasim Karadayı'yı kaleme aldı. İşte o yazı:
"Zonguldak'ın, Türkiye'nin Almanya'sı olduğu yıllardı. Giresun- Keşaplı bir aile gemiyle Zonguldak'a geliyordu. Ailenin 4 yaşındaki çocuğu Rasim, deniz yolculuğu sırasında kendi değimiyle “su soğuğu” (Soğuğun kuyruk sokumuna kadar hissedilmesi) nedeniyle felç geçirdi. İğne yapılamadığı için de sakat kaldı.
Türk arabesk şarkıcıların çok tutulduğu 1970’li yıllarda, Yıldızlar Saz Grubu ile birlikte Sabih Öztek, Ahmet Zaman, Nezahat Barkan ve Ahmet Naci Püren de sahne alıyordu Gülistan'da…
Açık renk bir takım elbise ile aksayarak sahneye çıkan Rasim Karadayı’yı İlk kez Gülistan’da izledim. Yıldızlar Saz Grubu’nun sanatçılarından biri olarak sahneye çıktı.
bir duamız vardı tanrıdan bizim
ayrılmasın diye birleşen ellerimiz
hayaller kurardık gelecek için
hani ölümsüzdü yüce sevgimiz
her gecenin sabahında başım yine döner döner
getirmiyor seni bana kısa kalıyor geceler geceler
bir ben miyim diye baktım ki etrafıma
hepsi doğuştan dertli
benim gibi sevenler sevip acı çekenler
Rasim Karadayı’nın çocukluk yıllarında yanında darbuka çaldığı hocası da kendisi gibi engelliydi. İlk yıllarında, yanında yetiştiği namı değer Topal Fikret ile düğünler yaptı. Onun yanında tanıdı enstrümanları, çocuk yaşta ondan duydu ilk şarkıları, türküleri. Keman virtüozü ustası Fikret Doğan’ı saygı ve rahmetle anıyor.
Efkarlandı, udu kırdı ve Cümbüş çaldı. Zonguldak’ın her sahnesinde ve organizasyonunda o vardı.
Tüm Zonguldaklılar gibi oda Şirketten (yani EKİ’den) emekli oldu. Ne müzikten koptu ne de anıyla ve acıyla geldiği Zonguldak’tan…
Yaşamını Üzülmez Rat’taki evinde sürdürüyor.
İki kızı, bir oğlu var. Kızı Elif Karadayı da babadan aldığı esini ve sesini sürdürüyor, Gazeteciler Cemiyetinde program yapan başarılı Zonguldak sanatçılarımızdan.
Rasim Karadayı’ya sağlıklı, mutlu yıllar dilerken, Sizi Rasim Karadayı’nın severek seslendirdiği bir türküsü ile baş başa bırakıyorum;
Vay göresim geldi Berçenek seni
Dumanlı dumanlı oy bizim eller
Nasıl unuturum körpe yavrumu
Dumanlı dumanlı oy bizim eller
Oturup ağlasam delidir derler
Hadi siz de katılın türküye. Doğruları türküler söyler."
